از تو می نویسم برای تو...

جانان من، چقدر شما دو تا در کنار هم قشنگ ترید. شکر خدای مهربان، هر بار که نگاه تون میکنم خدا رو سپاس میگم. گاهی اوقات رایانمون را می‌گذاریم پیش مامان جان و روزبه و مامان دوتایی میریم پارک یا ددر. خیلی بهمون خوش میگذره ولی جای بابا و رایان رو هم خالی میکنیم ...

نازنین پسرای قشنگم، ۲۱ مرداد تولد یکسالگی رایان رو در حالی گرفتیم که خاله ها  و خانواده شون هم پیش ما بودن و خیلی خیلی خوش گذشت، بخصوص به تو روزبه نازم، که همیشه مشتاق دیدن پسرخاله ها و دختر خاله ها هستی و توی یک هفته‌ای که پیشمون بودن خیلی بهت خوش گذشت، به ویژه شهر رویاها که رفتیم خیلی کیف کردی. تولدت مبارک رایانم، الهی عمرت بلند و بختت بلند ...

گلهای گلدانم، در آستانه یکسالگی رایان، رایان کوچکولومون تب کرد و کوچولو تر شد! و درست یک ماه بعد از یکسالگی هم دوباره یک هفته تب کرد!!! خدا رو شکر بخیر گذشت. رایان همچنان کم خوابه و شب‌ها بد میخوابه و با توجه به چکاپ ماهیانه، بنظر میاد که همش بخاطر دندون هاشه. چون تند و تند دندون در میاره و الان ده تا دندون داره. روزبهم، گل پسر منی و داداشت رو خیلی دوست داری، اگرچه گاهی اوقات بهش نوک می‌زنی! ولی طبیعیه داداش بزرگه قشنگم. امروز به رایان میگفتی: تو داداش منی و من تو رو بیشتر از هرکسی دوست دارم امیدوارم هر دوتون در پناه خدا، یار و یاور هم باشین. خیلی دوستتون دارم، خورشید زندگی من و بابا هستین. ...

گل های قشنگم، نازنین پسرانم... دیروز جمعه بود و با خانواده عمه مهرنوش رفتیم ابیانه، روستای تاریخی در نزدیکی نطنز اصفهان. دیدن این روستای قشنگ خالی از لطف نبود و خدا را شکر که بهمون خوش گذشت. ...

روزبه من... جان منی، بدون که خیلی دوستت دارم. ... عاقل تر شدی، پر مهر تر از قبل شدی، بیش از قبل به من وابسته شدی، تویی که نمیخواستی وقتی داره خوابت می‌بره دستم کنارت باشه و همیشه توی تخت خودت میخوابیدی حالا میچسبی بهم و میخوابی، اوایل در این مورد بهت سخت می گرفتم ولی حالا به این نتیجه رسیدم که بذارم هر جور تو راحتتری باشه.. شبها برات قصه میگم، از بزبز قندی و جوجه اردک زشت و جک و لوبیای سحرآمیز...، از جک و لوبیای سحر آمیز خیلی خوشت اومده و تقریبا همش رو به زیبایی تعریف می‌کنی و لذت میبرم. اما از هر کدوم از این قصه ها ی ایراد گرفتی، مثلاً بابای شنگول، منگول و حبه انگور کجاست! و به همین خاطر مامان ی شخصیت جدید به نام بزبز شکری، بابا!!...

گل پسرای قشنگم... نوروز مبارکتون باشه، الهی هر روزتون نوروز و فرخنده باشه عید امسال روزبهم 3 سال و 4 ماه و 14 روز داره و رایانم که نخستین بهار رو در پیش داره 7 ماه و 10 روزه است. رایان توی همین تعطیلات نوروز برای نخستین بار شونه مامان رو گرفت و رو پا بلند شد. عزیز دلم روزبهم چقدر اشتیاق داری برای کرمان و جیرفت و دیدن و همبازی شدن با پسر خاله ها! نوروز امسال سال تحویل در کنار خانواده بابا عادل بودیم و روز بعد به سمت کرمان حرکت کردیم. شکر خدا بهت خوش گذشت اما از نیمه تعطیلات با شیوع یک بیماری گوارشی همه شما به ها یکی پس از دیگری مریض شدین. میجون توی خونه باغ بابابزرگ بودیم که آرش، پریا و ایلیا مریض شدن و وقتی برگشتیم جیرفت تو و ماما...

جان من، روزبهم.... هفت ماه از تولد داداش کوچولو میگذره و به نظر میومد که کمی از اون تلاطم ها کاسته شده، اما از حدود یک ماه پیش بداخلاق و بی حوصله شدی و گاهی بی دلیل جیغ میزنی، با گریه و فریاد میخوای حرفت رو به کرسی بنشونی، تا جایی بتونم با ارامش باهات برخورد می‌کنم و همیشه از خدا می‌خواهم که بتونم بهت آرامش بدم. بابا هم تمام تلاشش رو در این زمینه می‌کنه. کاش بتونیم این بحران رو با موفقیت بگذرونیم. چون می‌دونم کلید راهیابی به دنیای پرتلاطم نوجوانی شما در دنیای کودکانه تون هست و امروز  باید به دستش بیاریم.. ارزوی من اینه که مادر خوب و مهربونی برای شما دو تا فرشته آسمانی باشم. ...